Davranışçı Terapiye göre bir davranış yapıldığında bizi ne kadar rahatlatırsa yapılma olasılığı o kadar artar. Demek ki bizi olumsuz düşünce ve duygulardan kurtarabilecek davranışları yapma olasılığımız artacaktır. Örneğin, asansörde kalacağımızı düşündüğümüz ve huzursuz olduğumuz için asansörden dışarı çıkarsak o anda rahatladığımızı görürüz ve bir daha asansöre binmemeye başlarız. Yani rahatlatan davranış devam eder ama bu sefer de hayatımız olumsuz yönde etkilenir. Davranışların düşüncelerden ayrılması mümkün değildir. Bu durumda yapılacak şey davranış değiştirmektir. Zihnimiz çoğu zaman ikna edilerek değil davranış değiştirerek öğrenir. Yukarıdaki örnekte aslında korkulan asansör değil asansörde kalma düşüncesidir. Asansörden kaçmak yerine düşünceden vazgeçmeden asansörde yeterince süre durulduğunda huzursuzluğun kendiliğinden azaldığı görülür. Bu durumda hem davranış değiştirilmiş olur, hem de rahatlattığı için asansöre binme davranışını tekrarlama olasılığımız artar.